Orientacja w mieście i komunikacja
Plan Mediolanu kształtem przypomina pajęczą sieć, ponieważ ulice rozchodzą się promieniście z centralnego Piazza Duomo. Większość miasta objęta jest przez trzy koncentryczne względem siebie obwodnice, chociaż przedmieścia i tereny zakładów przemysłowych rozbudowują się stale w kierunku czwartej, łączącej system komunikacji miejskiej z systemem autostrad, obwodnicy Tangenzianale. Centrum miasta jest jednak dosyć zwarte i większość obiektów interesujących turystów znajduje się w obrębie pierwszych dwóch obwodnic (poprowadzone są one wzdłuż historycznych granic miasta z różnych epok).
Ponieważ ulice są często zatłoczone i zanieczyszczone spalinami, prędzej czy później skorzystasz z sieci komunikacji miejskiej, która w efektywny sposób łączy linie tramwajowe, autobusowe i trasy metra. Najłatwiej zorientować się w systemie metra, które jest też najszybsze i najbardziej przydatne. Obecnie składa się ono z dwóch linii, czerwonej MM 1 i zielonej MM2, a trzecia, żółta MM3, jest w trakcie budowy (planuje się jej oddanie na wczesne lata dziewięćdziesiąte). Linia MMI kursuje z przedmieść północnych przez centrum (Piazza Duomo i Piazza Cairoli), a MM2 łączy trzy główne stacje kolejowe, Centrale, Garibaldi i Lambrate, i dojeżdża do położonej blisko Navig!i Stazione Porta Genova. Przyszła MM3 będzie kursować ze Stazione Centrale przez Piazza Cavour i Via Manzoni na przedmieścia południowe.
MMI i MM2 łączą się na stacjach Loreto i Cadorna. Sieć metra obejmuje tylko część miasta, ale do zwiedzania wystarcza zupełnie. Dobrze zorganizowanej i zgranej z metrem sieci autobusów i tramwajów turyści używają zwykle tylko po to, aby dostać się do hotelu. Autobusy, tramwaje i metro kursują od 6.00 do 24.00, po czym wyjeżdżają autobusy nocne, które do pierwszej w nocy jeżdżą wzdłuż linii metra.
Odpowiedzi na pytania dotyczące komunikacji miejskiej najlepiej szukać w biurze informacyjnym na stacji metra Duomo, gdzie można także otrzymać bezpłatne mapki sieci komunikacyjnej. Bilety ważne przez 75 minut (800L) można wykorzystać na pojedynczy przejazd metrem i nieograniczoną liczbę przejazdów autobusem i tramwajem. Można je kupić w kioskach, barach oraz na stacjach metra, ale ponieważ po 20.00 większość punktów sprzedaży jest zamykana, lepiej zawczasu zaopatrzyć się w większą liczbę biletów. Na niektórych stacjach są automaty biletowe, ale tylko ich nowszy typ przystosowany jest do wydawania reszty. W razie niemożności kupna biletu, przez barierki da się też przejść za pomocą biletu już zużytego, ale w wypadku kontroli tłumaczenie, że jest się cudzoziemcem, nie na wiele się przyda. Pewnym sposobem uniknięcia takich kłopotów jest kupienie na stacji Centrale lub Duomo biletu ważnego 24 godziny (2800L).
Noclegi
Ponieważ Mediolan jest miastem bardziej handlowym niż turystycznym, hotele nastawione są na biznesmenów, którym za noclegi płacą ich macierzyste firmy. Odbywają się tu często (zwłaszcza w kwietniu i październiku) wystawy handlowe, co oznacza, że hotele są pełne nawet poza sezonem. Niedrogie, ale przyzwoite hotele trudno znaleźć, a większość tańszych pensjonatów żąda opłat za każdą godzinę pobytu. Nocleg, w którymś z wymienionych poniżej hoteli, jest pewny tylko wtedy, jeśli zarezerwuje się go z pewnym wyprzedzeniem. W przeciwnym wypadku najlepiej pójść prosto do biura APT na Stazione Centrale lub Piazza Duomo (pn.-sb. 9.00-12.30 i 14.15-18.00), gdzie, co prawda, oficjalnie można dostać tylko spis hoteli, ale w praktyce obsługa chętnie wykonuje rezerwacje bez dodatkowych opłat. Na lotnisku Linate usługi te wykonuje biuro SEA Viaggi.
Na obszarze pomiędzy Stazione Centrale, Viale V. Veneto i Corso Buenos Aires mieści się większość tańszych hoteli w mieście, choć klientela wielu z nich nie szczyci się dobrą reputacją. Bezpieczniej jest trzymać się na obrzeżu tego rejonu, a samotne kobiety nie powinny się tu pokazywać w nocy. Lepsze od hoteli są w Mediolanie schroniska, ale większość z nich prowadzona jest przez zakonników lub zakonnice i zamykana o 22.30. Poza miastem usytuowane są trzy kempingi, do których dojazd jest jednak niewygodny, jeśli nie ma się do dyspozycji samochodu. Nieco pieniędzy można oszczędzić zatrzymując się w pobliskiej Pavii i dojeżdżając do Mediolanu.