Val Isarco i Val Pusteria
Główną atrakcją czterogodzinnej podróży autobusowej z Bolzano do Cortina d’Ampezzo nie są doliny Isarco (Eisack) i Pusteria (Pus(t)ertal), przez które się przejeżdża, ale możliwość wejścia na Alte Vie i inne spokojniejsze szlaki w okolicy Val di Funes (Villnóss), pasma Odle, i masywów górskich na północ od Val Pusteria. Te pozostawione w dużym stopniu w stanie naturalnym obszary wspaniale nadają się na wycieczki. W bocznych dolinach można zobaczyć wyskakujące z wody pluszcze i usłyszeć tnących drzewo drwali. Nieco wyżej pojawiają się świstaki, a kozice potrącaniem kamieni na swych szlakach sygnalizują swoją obecność.
Val Isarco i okolice
Główna miejscowość południowej Val Isarco, CHIUSA (KLAUSEN), połączona jest linią kolejową z Bolzano i Bressanone (Brixen), kursują tu też autobusy, które jadą dalej do położonej na północ od niej Val di Funes. 10,5 kilometra w głąb doliny, u stóp Le Odle leży otoczona przez obszary pastwisk SANTA MADDALENA (SANKT MAGDALENA). W tej cichej wiosce można się z powodzeniem zatrzymać na noc. Znajduje się tu m.in. hotel Oberkantiol (• 0472/40002; Wielkanoc-XI), gdzie za nocleg i śniadanie płaci się 15 000 L od osoby, natomiast w domach prywatnych można spędzić noc nieco taniej.
Dalej inny autobus wjeżdża po stromej drodze do miejscowości ZANSERALM, leżącej w połowie wysokości góry, skąd pozostaje jedna godzina marszu do Rifugio Genom (• 0472/40132; VI-IX; 2301 m.). Biegnące właściwie poziomo ścieżki wychodzą ponad porastający dolinę modrzewiowy las i dają możliwość podziwiania wspaniałych widoków.
Czterogodzinna okrężna trasa zwana Sentiero delle Odle (Adolf Munkel Weg) trawersuje trawiaste zbocza pod granią i prowadzi z Zanseralm przez SANKT RENON do BROGLES-ALM i z powrotem w dolinę. Niedaleko od Sankt Renon przebiega też Alta Via 2.
Bressanone (Brixen)
Na Alta Via 2 można wejść na wzgórzach nad BRESSANONE (BRIXEN). Jego biskupi rządzili okolicą jako niezawisłym państwem przez całe tysiąclecie, nieustannie rywalizując z książętami sąsiedniego Tyrolu. W miasteczku dziesięć minut od dworca kolejowego i autobusowego, znajduje się zespół budynków, które od tych czasów stanowią jego centrum.
Zmodernizowana w XVIII wieku Duomo jest najbardziej imponującą budowlą na placu, posiada też udekorowane XIV-wiecznymi freskami krużganki. Sąsiadująca z nimi mała sala mieści skarbiec katedralny (codz. 10.00-12.00 i 13.00-17.00; 1000 L), w którym wystawione są m.in. ornaty należące do książąt-biskupów Bressanone. Ich mocna pozycja w regionie znajduje potwierdzenie w darze ofiarowanym biskupowi Albuino przez cesarza Henryka II. Był to bizantyjski jedwabny płaszcz z X wieku. Na płaszczu tym umieszczono osobiste godło biskupa, orła. W pałacu biskupim, położonym koło katedry, mieści się dziś utrzymane w bogatym, stylu Museo Diocesiano (codz. 10.00-17.00; 3000 L), w którego krypcie znajduje się ogromna kolekcja bożonarodzeniowych szopek.
Położone naprzeciw dworca autobusowego biuro turystyczne (pn.-pt. 8.00-12.00 i 14.30-18.00, sb. 9.00-12.00) dysponuje informacjami o szlakach turystycznych wokół miasta i w dalszej okolicy.
Hotele w Starym Mieście to m.in. Schwarzer Adler, Via Portici Minori 2 (Kleine Lauben; • 0472/22327), z pokojami w cenie od 40 000 L wzwyż, oraz Gasthof Grauer Bar, Mercato Vecchio 27 (Altenmarktgasse; • 0472/22472), gdzie ceny są podobne. Pięć kilometrów na północ, w VARNA (VAHRN), przy Brennerstrasse 13 (* 0472/23216) i Oberdorf 130 (• 0472/32169), leżą dwa kempingi. W dni robocze jeździ tam kilka autobusów dziennie, w czasie weekendów nieco mniej.
Dobrze zjeść można w restauracjach tyrolskich z długimi tradycjami. Restauracje te mieszczą się w wąskich uliczkach wokół Piazza Duomo (Dom Platz), natomiast na Via Vescovado 2 jest mensa. Produkty spożywcze można kupić w sklepach pod starymi arkadami albo na poniedziałkowym targu na Goethestrasse.
Val Pusteria (Pusertal)
Val Pusteria (Pus(t)ertal), szeroka dolina pól kukurydzy i łąk, graniczy od północy z łańcuchem Dolomitów. Większość z Alte Vie rozpoczyna się z różnych punktów przy biegnącej przez dolinę głównej szosie, którą kursuje autobus z Brunico. Alta Via 1 zaczyna się od Lago di Braies (Pragser Wildsee), Alta Via 3 z Villabassa (Niederdorf), Alta Via 4 z San Candido (Innichen), a Alta Via 5 z Sesto (Sexten). Szlaki mniej znane, jak np. Alta Via Val di Fundres (Pfunderer Hóhenweg; szczegóły poniżej) leżą na północ od doliny.
Brunico
Mieszkańcy okolicznych wiosek zjawiają się codziennie w miasteczku targowym Brunico (Bruneck), które jest także węzłem komunikacyjnym tego rejonu. Autobusy kursują stąd wzdłuż doliny, a także do wielu małych, położonych wyżej w górach, wiosek. Pociągi osobowe jeżdżą również doliną Val Pusteria, aż do końca linii w DOBBIACO, przez które przejeżdżają także autobusy z Brunico do Cortina d’Ampezzo.
Usytuowane powyżej dworca autobusowego w Brunico biuro turystyczne na Via Europa udziela informacji o możliwościach zakwaterowania w małych wioskach wokół miasta (12 000 L od osoby). Położony w centrum hotel Blitzburg, Via Europa 10 (• 0474/85723) posiada pokoje za 50 000 L, a w Corona (Krone), Via Ragen di Sopra 8 (Oberagen; • 474/85267) za pokoje płaci się 21 000 L od osoby. W Brunico urodził się malarz i rzeźbiarz Michael Pacher i 4 kilometry na południowy zachód od centrum miasteczka w parafialnym kościele San Lorenzo (Sankt Lorenzen) znajduje się jego Vine Madonna.
Alta Via di Fundres (Pfunderer Hóhenweg)
Alta Via di Fundres (Pfunderer Hóhenweg) przebiega górami na północ od Brunico przez Kleines Tor (2374 m.) w masywie Monte Sommo (Sambock). Na szlak ten wychodzi się stromą ścieżką nr 29 ze znajdującej się 24 kilometry od Brunico SELVA DEI MOLINI (MUHLWALD). Mimo, że szlak prowadzi przez niższe partie Alp Zillertalskich, dzięki widokom lodowców Gran Pilastro (Hochfeiler) na granicy austriackiej, pia się tu uczucie przebywania w wysokich górach. Przy pięknej pogodzie jest to obszar niezwykle malowniczy: chodzi się tu po śniegu i lodzie, a jednocześnie świeci ostre słońce. Przejście tej Alta Via zajmuje cztery do pięciu dni, na noc można zatrzymywać się w schroniskach lub na bivacci.
Z Kleines Tor ścieżka schodzi do doliny Winnebach, a następnie wspina się do Fritz Walde Hiitte. Stroma ścieżka Hochsagescharte Col (2650 m.) zbiega do Passenjoch (2410 m.), a następnie po zejściu na zachód do Gampes Hiitte (2223 m.) idzie efektownym trawersem przez ostro nachylone pastwisko, które kończy się w dolinie Eisbrugger. Do znajdującego się w VIPITENO (STERZING) końca trasy można dotrzeć przez BODEN i dolinę Weitenber. Ostatniego dnia wędrówki może się zdarzyć, że rano przechodzi się przez dopiero wyłaniające się spod śniegu pastwisko, a już wieczorem je się pizzę w miasteczku i słucha hałasu szalejących na motocyklach miejscowych młodzieńców. Istnieje też możliwość przejścia tylko połowy Alta Via, począwszy od wzgórz nad FUNDRES lub końca doliny Val di Valles (Valser Tal), gdzie można zatrzymać się w Brixner Hiitte (• 0472/57131; kon. VI-kon.IX).
Dobbiaco (Toblach) i okolice
We wschodniej części Val Pusteria pojawia się z powrotem cywilizacja i tłumy zmotoryzowanych Niemców. Na skrzyżowaniu dróg do Val di Sesto (Sextental) i Val di Landro (Hohlenstein Tal) znajduje się bowiem DOBBIACO, raczej odstręczający ośrodek wypoczynkowy i miasto uzdrowiskowe . Val di Landro wiedzie stąd na południe obok Lago di Dobbiaco i wchodzi na dawną drogę pielgrzymkową z Niemiec do Rzymu. Jadący przez dolinę autobus przejeżdża leśną drogą obok pasma Cristallo i dociera do Cortiny d’Ampezzo.