Albenga

Albenga

Jadąc wzdłuż wybrzeża na zachód mija się ogrody sadzonek petunii i karczochów, sklepy z ogrodowymi krasnoludkami, parkingi dla przyczep kempingowych i samochodów turystycznych i dojeżdża się do małego miasta targowego ALBENGA, położonego w środku nie zalesionej, utworzonej przez morze równiny. Żwirowa plaża nie ma w sobie nic przyciągającego, ale otoczone średniowiecznymi murami, przyjemne Stare Miasto warte jest odwiedzenia.

Pokryte czerwonymi dachami budynki oraz XIII-i XIV-wieczne domy-wieże skupiają się wokół Piazza San Michele. Góruje nad nim wzniesiona w XI, a powiększona na początku XIV wieku Cattedrale. Zawiera ona zbudowane z polecenia Konstancjusza III baptysterium z V wieku. Kustosz znajdującego się w sąsiedniej Torre Comunale, niezbyt interesującego Museo Civico Ingauno (wt.-nd. 9.00-12.00 i 15.00-18.00; 2000 L), służy za przewodnika po baptysterium. Dziesięciokątny na zewnątrz, a ośmiokątny wewnątrz budynek zawiera fragmenty mozaik, na których apostołowie przedstawieni są jako gołębice. Posadzka pokryta jest deskami, gdyż zawsze stoi tu woda, a oparte o ściany (dla uniknięcia wilgoci) stosy amfor do początku tego stulecia podpierały dach, a jako puste w środku przyczyniały się również do wzmocnienia akustyki.

Nieco powyżej Piazza San Michele mieści się ozdobiony freskami Palazzo Vescovile (Pałac Biskupi) z katedralnym skarbcem (wt.-nd. 9.00-12.00). Natomiast po przeciwnej stronie Piazza stoi renesansowy Palazzo Peloso-Cepolla (wt.-nd. 9.00-12.00 i 15.00-18.00; 2000 L), w którego wieży wystawione są przedmioty znalezione we wraku rzymskiej galery, wydobytym w latach 50. z przybrzeżnego mułu wokół wyspy Isola Gallinara. Pozostałości rzymskiego miasta portowego z I wieku, Album Inguanum, leżą wiele warstw poniżej obecnego poziomu miasta, a jego punkt centralny wyznacza dziś Loggia dei Quarto Canti, znajdująca się na rogu Via delle Medgalie i Via Bernardo Ricci.

W sąsiedztwie katedry mieści się większość barów i restauracji. Przekąski na wynos serwuje Puppo na Via Torlaro, i Da Charlotte na przylegającym do katedry placu. Na Piazza dei Leoni, na tyłach baptysterium, położona jest niezła osteria, a za murami, na Viale Pontelungo, popularna trattoria Lanterna Verde (obydwie zamkn. nd.).

Biuro EPT (pn.-sb. 9.00-12.00 i 15.00-19.00, VII i VIII także nd. 9.00-12.00) mieści się przy Viale Martiri della Liberta 17 (ulica łącząca dworzec autobusowy z kolejowym). W tej okolicy oraz nad morzem znajdują się hotele. Przykładowo, Bucaniere na nabrzeżu (• 0182/50220) i Italia, Viale Martiri della Liberta 10 (•0182/50405), dysponują pokojami za ok. 36000 L. Bardziej atrakcyjne z kempingów leżą na zachód od Albengi. W odległości 5 minut jazdy autobusem w kierunku Alassio, nad samym morzem położony jest Camping Delfmo, gdzie wśród namiotów wznoszą się wiklinowe pergole. Pięć minut dalej, na tarasowatym zboczu nad torami i drogą, niedaleko od czystego morza i żwirowej plaży, na której rosną sosny, leży Camping Sant’Anna.

Dalej w głąb prowincji

W odległości kilku kilometrów z Albengi w głąb prowincji leży wioska VIL-LANOVA D’ALBENGA, eksportująca do całej Europy fiołki. W drugim tygodniu września w wiosce odbywa się religijne święto, podczas którego całe miasto udekorowane jest tymi kwiatami.

Kilka autobusów dziennie kursuje w kierunku zachodnim, przez częściowo zalesioną, tarasowatą dolinę Arroscia, do średniowiecznego miasteczka targowego PIEVE DI TECO. Utworzone w roku 1233 wokół kościoła parafialnego, studni i młynu miasteczko rozrosło się i dziś przy otoczonych podcieniami ulicach stoją pałace i warsztaty rzemieślnicze, a miasto stało się małym centrum przemysłowym. Co roku 15 sierpnia, dla upamiętnienia ocalenia mieszkańców miasta przed najeźdźcami z Piemontu w XIV wieku, odbywa się tu turniej kręglowy kobiet, a w wieczór wielkopiątkowy ulicami przechodzi zakapturzona procesja. Ponadto miasto posiada dobre połączenia autobusowe z wnętrzem prowincji.

Dalej w górę doliny autobus jedzie bardzo długo i w końcu dojeżdża do PONTEDASSIO, gdzie znajduje się Museo Storico degli Spaghetti, oraz do wioski MENDATICA, założonej w VII wieku przez uciekających przed inwazją lombardzką uchodźców z północy. W tej wiosce zaczynają się szlaki na Monte Saccarello, są tu też tanie hotele: La Campagnola, Via San Bernardo 28 (•018338745; tylko 15 000 L) i niewiele droższy II Torchietto, Piazza Roma 10 (• 0183/38729 ).

Za Albengą teren staje się bardziej górzysty, a linia kolejowa i droga biegną tuż nad brzegiem morza aż do ALASSIO. Indywidualny charakter tego pięknego niegdyś letniska zniszczyła jego popularność. W sezonie przez ogrody, bulwary i plaże przewalają się tłumy turystów, a atmosfera miasta jest wtedy raczej odstręczająca.

Nieco na południe jednak, w LAIGUEGLIA, znajduje się jedna z najpiękniejszych plaż na Rivierze. W tym dawnym porcie jest kilka ulic z podcieniami, duży barokowy kościół i stylowe hotele. Wytwornie kiczowaty Hotel Mariella, Via Dante 190 (•0182/49356) posiada pokoje za 30000 L i serwuje wspaniałe posiłki. Położony przy plaży i utrzymany w stylu lat 60. Windsor Hotel, Via XXV Aprile 7 (• 0182/49000) jest natomiast nieco droższy. Dla oszczędnych dobry jest Pensione Rita, Via Roma 120 (główna ulica miasteczka; •0182/49400), z pokojami od 22000 L.

Zaczynające się przy skrzyżowaniu Via Mimosa i Via Roma schody prowadzą przez osiedle domków wypoczynkowych i na szczycie wzgórza łączą się ze starą rzymską drogą. Stąd idzie się w las tą oznaczoną jako strada privata drogą, a następnie — kierując się znakami — dochodzi się do ruin Castello di Andora i najpiękniejszego, wedle obiegowej opinii, romańskiego kościoła na Rivierze (dojście 45 minut). Sama trasa tej wycieczki, prowadząca przez gaje oliwkowe i lasy, przecinając liczne wydeptane przez muły ścieżki, jest bardzo piękna i nawet jeśli nie zamierza się dochodzić do zamku i kościoła, warto przyjrzeć się tej malowniczej okolicy i spędzić popołudnie w jednym z jej chłodnych i zacienionych zakątków. Z zamku można albo wrócić z powrotem, albo przez przedmieścia ANDORY iść dalej do stacji kolejowej.

Cervo i okolice

Zatrzęsienie turystów na wybrzeżu sprawiło, że położona na zboczu góry wioska rybacka CERVO (po przeciwnej stronie Capo Mele), wygląda nienaturalnie czysto i wytwornie. Nad domami góruje tu bogato zdobiony barokowy kościół San Giovanni Battista, poświęcony lokalnym łowcom korali. Na urzekającym placu przed kościołem w lipcu i sierpniu odbywają się wieczorne koncerty orkiestr kameralnych, a w stromych uliczkach wokół kościoła znajdują się warsztaty rzemieślnicze sprzedające różne pseudoartystyczne przedmioty.

Dalej wzdłuż wybrzeża jest cały szereg miejscowości, które mają w swoich nazwach Diano, co wiąże się z panującym tu za czasów rzymskich kultem Diany. Okoliczne wzgórza usiane są wioskami, z których wiele specjalizuje się w pewnych wyrobach, najczęściej w cukierkach, serze z mleka owczego lub koziego, oliwie z oliwek, a w sezonie w grzybach i kasztanach. Za Cervo dwie raczej nieciekawe miejscowości letniskowe, SAN BARTOLOMEO AL MARE i DIANO MARINA zlewają się ze sobą, poprzedzając urwisty półwysep i port Imperia.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.